Holiday: Happy Xmas / New Years Day (part 2)

*** The story continues***

Op 2e Kerstdag ging onze reis verder naar Harvey Bay. Maar voordat we naar de camping gingen zijn we naar een rumstokerij geweest in Bundaberg. de rum heet verrassend ook Bundaberg. Het was erg interressant en veel dingen waren ook bekend van hoe dat ze de rum maakte. Aan het eind van de tour mocht je twee soorten rum proberen. Als eerste koos ik de dubble barrel. Deze rum heeft in twee verschillende vaten gezeten. Ook was deze rum verkozen tot lekkerste in een internationale wedstrijd. Daarnaast koos ik voor een simpele rum met cola maar eveneens erg lekker.

In Harvey Bay zouden we drie dagen blijvenen zouden we Fraser Island bezoeken. Na aankomst bij een erg leuke camping. Snel het tentje opgezet, Daarna wat rondgewandeld over het strand en boulevard. Het verbaasde me erg dat als je 100 km rijdt en je kijkt naar het strand dat de kleur van het water steeds anders is. 's Avond even wezen stappen in Harvey Bay. De dag erop hadden we een heerlijk zwembad dagje gehouden.

Op zaterdag de 28ste zijn we naar Fraser island geweest. Het is het grootste zandstrand ter wereld. We werden 's ochtends al vroeg opgehaald door Oostenrijker Fritz. Fritz vertelde dat er gisteren veel problemen waren geweest met auto's, dus hopenlijk werd het vandaag niet zo'n dag.We gingen met drie auto's. Om op Fraser Island te komen moesten we met een ferry gaan. Op de ferry had ik (eindelijk) een zeeschildpad gezien) Fraser Island heeft zelfs een regenwoud dat op het zand staat en staat bekend om zijn pure ras dingo's (wilde honden). Op Fraser Island zijn meer dan 400 meren. Een van die meren was onze eerste stop: Lake Mckenzy. Lake Mckenzy heeft ook een wit starnd maar is minder zuiver dan dat van de Whit sunday Islands. Ook was het water net zo helder en het water was zoet. Lake Mckenzy is een "zuur" meer het heeft een zuurgraad van 5 en volgens Fritz zou een duik van 10 minuten er voor zorgen dat je er jonger uit zou zien. Weet alleen niet of ik het moet geloven.

Volgende stop zouden we naar het strand gaan. Maar ondertussen ging er iets mis. Er kwam allemaal rook uit vanonder de moterkap. Zo hebben we bijna 3 kwartier stil gestaan wachtend op hulp in het oerwoud. Waarschijnlijk was de motor oververhit geraakt. maar we konden na het switchen van de auto weer verder. Op het strand waren we weer compleet met de rest. We reden naar het schipwrak van de Maheno. dit ship was gebouwd in 1905 in Schotland en diende als hospise in de eerste wereld oorlog. In 1935 was het verkocht aan Japan als schipbreker maar kwam in een zware storm terrecht en strande op Fraser Island. Waar het nu nog altijd ligt.
Ook kwamen we langs de colourd mountains. De legende volgens de Aboriginals gaat asl volgt. Een Aboriginalstam die op Fraser island leefde had een stamoudste en de stam oudste zou met een meisje van 15 trouwen. Het meisje wilde dit niet huilde bij de strand en toen daalde een god naar beneden om het meisje te troosten. De stamoudste zag dat een man aan het praten was met haar en dat was verboden wanneer een meisje uitgehuwelijkt was. Hijwilde het meisje neersteken maar de god beschermde haar en hij stak de god neer. Zijnbloed vloede over de bergen neer, waardoor de bergen nu vervloekt zijn voor mannen als ze er naar kijken. Het laat zien dat ze onderdanig zijn geweest aan hun goden.

Na de lunch gingen we naar Eli creek. Het is de grootste creek aan de west kant. Als het water hoog staat kun je op je rug naar beneden drijven. Daarna reden we terug naar de ferry. Eenmaal weer terug op de camping nog een frisse duik genomen.

De volgende dag snel ons boeltje ingepakt en op naar de Gold coast. Het amusementen park van Australie. Eenmaal aangekomen bij de Goldcoast hebben we een camping gezocht, wat gegeten en daarna hebben we surflessen genomen. De golven kwamen snel achter elkaar en er was een krachtige stroming maar na 2 uur bikkelen was het zelfs voor mij mogelijk om op die plank te staan. Een ding is wel zeker. Surfen is best leuk maar niet echt voor mij weggelegt. 's Avonds was er een grote onweerstorm en zijn Rick, Tom, Sven en ik nog even de stad ingedoken en wezen stappen.

De volgende dag vlogen we naar Sydney. Daar verbleven we in The Stamford Rye Inn. Prachtig resort/hotel maar aan de vrij prijzige kant. Op Oudjaarsdag zijn we naar Blue point reserve gegaan om naar het vuurwerk te kijken. We waren al om 11 uur vertrokken want zoals bijna iedereen wil je het vuurwerk zien. Vanaf 12 uur was er controle op alcohol bij Blue point reserve, gelukkig waren we voor 12 uur binnen, dus geen controle maar wel alcohol. Gelukkig hadden we goede plaatsen. Precies voor de Harbour Bridge en het Opera house. En dan moet je nog een lange zit uitzitten van 12 uur. Maar we hebben ons goed vermaakt. Rick was aan het rondlopen tussen duizenden mensen en dan nog kom je iemands bekends tegen. Salvatore (de gekke Italiaan) van de Tongarra en de Argentijnse meiden Om 21 uur was vuurwerk voor kinderen. Om 12 uur het grote vuurwerk. Het was het prachtigste vuurwerk wat ik ooit heb gezien. Traditioneel getrouw ging om 12 uur de champagne open. de terug weg was een grote mensen massa. echt ongelooflijk.

De volgende dag was weer een zwembad dagje. Op donderdag zijn we naar Sydney centrum gegaan. Ik had een grote wandeling gemaakt vanaf Harbour bay naar de Harbour Bridge naar het Opera house om vervolgens weer terug te keren naar de Harbour bay. waar we naar het aquarium zouden gaan. Sven ging niet mee want die had afgesproken met een oud collega van de em-te. Daarna zijn we nog uiteten geweest want het was de laatste dag van de vakantie.

De volgende dag zouden we de lange reis weer moeten maken naar Geelong. De vlucht van Sydney naar Melbourne was de fijnste vlucht ooit. Voor ons baby, achter ons baby, naast ons baby en dan krijg ik het toch voor elkaar om in slaap te vallen.

Nu zijn we alweer een week thuis en ik wilde maandag beginnen met de her-start van mijn project. Maar ze konden de kluis niet in waar de drugs in zitten. Gelukkig kon ik vandaag mijn oplossingen voorbereiden en kan ik maandag van start. De tijd word krap en stiekem een beetje meer stress maar we houden de Australische mentaliteit er in: No worries.

See you all very soon!!!